สามร้อยยี่สิบสาม

ค่ำคืนนอกสตูดิโอเงียบสงัด ถนนหนทางอาบไล้ด้วยแสงนวลอ่อนจากโคมไฟ และเมืองทั้งเมืองก็ขับขานท่วงทำนองแผ่วเบาชวนให้หลับใหล ทว่าภายในสตูดิโอกลับมีชีวิตชีวาในอีกรูปแบบหนึ่ง—เสียงกระดาษเสียดสี เสียงผ้ากระซิบกระซาบ และภาพร่างที่กระจัดกระจายเกลื่อนโต๊ะ เป็นเครื่องยืนยันถึงการทำงานตลอดทั้งวัน ฌอง-ลุคนอนแผ่หลาบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ